You are my rafiki
Blijf op de hoogte en volg Carin
19 December 2016 | Kenia, Shimo la Tewa
Verder leer ik hier elke dag wel iets, of vallen me zaken op, bijvoorbeeld:
- dat als je een schoon toilet ziet, je gewoon altijd moet gaan! Je weet namelijk nooit hoe het volgende toilet eruit ziet! Ben dus al een paar keer op een behoorlijk smerige plee terecht gekomen (Zeker zaterdagavond toen ik mijn uitgaansdebuut had en een paar Keniaanse kroegen heb aangedaan) Gelukkig heb ik altijd papieren zakdoekjes bij me.
- dat je op zondag nooit kunt uitslapen; de kerken beginnen om 7:30 uur en de microfoons staan zo hard dat de muziek zo mijn slaapkamer in waait. Er zijn verschillende diensten die in elkaar over lijken te gaan en de herrie duurt gerust tot 15:00 uur. Vanmorgen was er zelfs een imam die het nodig vond om om 4:30 uur (!) een gebed te zingen, toen heb ik nog wel even oordopjes in gedaan.
- dat het hier geen zin heeft om strepen op de weg te zetten. Er zijn gewoon minstens net zoveel rijbanen als er auto’s naast elkaar kunnen, waarbij de berm uiteraard ook gewoon onderdeel is van de breedte.
- dat het een illusie is om te verwachten dat je lekker zit in een matatu. In het gunstigste geval word je slechts aan 1 kant geplet. Haha en toch hou ik ervan.
- dat het heel normaal is als je in een matatu zit, dat je dan onderweg afspreekt met een bekende die nog geld van je krijgt en dat je de matatu laat stoppen om dat geld uit het raam te steken??! Zie je het al voor je, halverwege de Holysingel of op de Van Hogendorplaan?!
- dat ze hier in de supermarkt bijbels verkopen en dan nog wel tussen de verfspullen??!!
- dat je eerst je koffie en sap naar buiten moet brengen en dan pas je toast, omdat je anders een kraai aantreft die je ontbijt zit op te smikkelen.
- dat je, als je een drankje bestelt er apart bij moet melden dat je dat koud wilt hebben, anders krijg je lauwwarm bier voorgeschoteld.
- wanneer je op het strand een man ziet lopen met een paar vissen, je deze gewoon kunt roepen en vragen of hij er eentje wil schoonmaken voor je zodat je verse tonijn kunt eten ’s avonds.
Zo kan ik nog wel een poosje doorgaan. Ben benieuwd wat ik vandaag weer ga meemaken.
Gisteren was trouwens een emotionele dag. Toen ik bij het Rescue Centre aankwam bleken er ineens 3 meiden te zijn vertrokken. De kinderbescherming had gebeld met de mededeling dat de reden waardoor de kinderen in het RC zaten inmiddels in de gevangenis zat en dat de meisjes dus veilig herenigd konden worden met hun ouders. Voor hen natuurlijk heel goed nieuws, maar de andere kinderen waren er behoorlijk sip van. Deze 3 meiden waren ook echte gangmakers, vrolijk en aanwezig. En ik was hier ook totaal niet op voorbereid, had het niet aan zien komen en was behoorlijk van slag. Ik moest gewoon keihard huilen?! Een van de meisjes, Salama, had me zaterdag ineens aangekeken en gezegd: I like you, you are my rafiki (friend). Dat had ik toen zo bijzonder gevonden, en nu was ze dus ineens weg! Gelukkig waren de huismoeders Zyneb en Marieta heel lief voor me, zij maken dit natuurlijk vaker mee. Toen zijn we maar met de kinderen gewoon extra veel spelletjes gaan doen en niet teveel school. Ook Lewis (tuinman/chauffeur/klusjesman) en Paul (security man) deden hun best om de kinderen op te vrolijken. Dat lukte gelukkig goed, vooral toen zij ook probeerden te springtouwen (wat ze dus helemaal niet konden). Gelukkig zijn kinderen flexibel, ’s middags waren ze gewoon weer vrolijk. We hebben kerststerren gefabriekt van saté stokken, staat heel leuk bij de kerstbomen en de kerstmannen. Toen kwam Zakia naar mij toe en vertelde mij in haar beste Engels (de meeste kinderen verstaan het wel goed, maar spreken het minder) dat ze waarschijnlijk de volgende dag zou vertrekken! Daar was ik dan wel weer blij mee, want nu konden wij tenminste afscheid nemen! Ik ben ontzettend onder de indruk van het team van het Rescue Centre en ben er trots op dat ik daar nu onderdeel van uit maak.
Kwaheri uwe na siku njema! (have a nice day)
-
20 December 2016 - 08:22
Marianne Hellendoorn:
Hallo Caartje. wat een heerlijk verslag! Zo beeldend dat ik het weer helemaal voor me zie! Al dat verkeer, de overvolle busjes, de vieze toiletten etc. Geniet ervan zolang het kan!
Wij missen je wel, hoor! Big hug! -
20 December 2016 - 09:30
Els Van Den Tempel:
fijn om je verhalen te mogen lezen! Al heb ik wel een vergrootglas nodig!! Wat een kleine lettertjes (ik zal uiteraard wel iets verkeerd doen..haha)
hier valt niet zo veel te beleven, buiten de normale Vlaardingse werk/weer en leefomstandigheden, die jou wel bekend zijn!
Oh ja, komende donderdag ga ik met jouw nieuwe buren naar de notaris, dus als je terugkomt...dan hebbie buren :)
Nou ja, veel soeps heb ik verder niet te melden en ga maar weer aan de slag!
Dikke kusssss, je vrouw xx -
20 December 2016 - 13:14
Jeannette :
Hoi lieve Carin ,
Heerlijk om zo met je mee te leven de leuke en minder leuke dingen hoort er allemaal bij !
Zo leer je dat je het thuis zo rijk hebt alles spik en span!
Het is vandaag mooi weer vanmorgen moeten krabben heeft iets gevroren vannacht ,
Ik zit lekker in het zonnetje jou te schrijven jos is op bezoek bij Jhon Spitter
die zit niet zo lekker in z,n vel rechts verlamd valt ook niet mee z,n aangepaste auto moeten verkopen kan nooit meer auto rijden heel triest.
Nu komen de Kerstdagen eraan !
Onze dochter komt Zaterdag brengen we Dinsdag morgen weer naar huis !
Komt ze met Oud en Nieuw Weer naar ons toe .
Kerstavond komen Els Nick Dick en Nellie een kerstborrel halen na de dienst !
Lieve Carin zien weer uit naar je volgende verhaal!
Dikke knuffel van ons.
Love you en we gaan weer eppe !
Dag lieverd Zegen voor jou en de rest van je team.
Jos & Jeannette
-
21 December 2016 - 06:17
Aad Koremans:
Hoi Carin
Ik stap er nu in in het besef dat je al enige tijd bezig bent met het beschrijven van je ervaringen.
Al lezende raak ik onder de indruk over hoe je bezig bent , de gebeurtenissen ervaart en hoe je reageert. Door je verhalen en de bijbehorende foto's wordt het meebeleven bijzonder aansprekend. Ik begrijp dat je , net als wij hier op het Kerstgebeuren afstevent .Een feest dat op vele plekken in de wereld wordt gevierd. Hoe belangrijk is het dan om dit daar met kinderen te mogen beleven.
Het is inderdaad goed te analyseren wat er zo op een dag gebeurt . Je schetst dit bijzonder leuk door je dagelijkse bezigheden na te gaan en hierbij voor jezelf op te maken wat beter dan wel anders kan of moet.
Ik doe dit soort dingen meestal als ik wakker word en de vorige dag doorneem . om te kijken wat er zoal speelt en wellicht beter kan.
Wij hebben vorige week een prachtig kerstconcert gehad. De zaal zat helemaal afgeladen. Het is een bijzonder mooi gevoel om mensen middels muziek en zang en teksten met beelden en filmpjes blij te kunnen maken. Want voor mij betekent Kerst toch eigenlijk het stilstaan bij het feit dat er 2000 jaar geleden een nieuwe gezindheid geboren werd. In en uit liefde leven blijft altijd m.i. de brug naar elkaar .
Ik ga nu snel mijn ontbijt maken om de laatste lessen van dit jaar op het Lyceum te gaan geven .
Graag tot de volgende keer.
Have a nice day rafiki :-) -
21 December 2016 - 11:05
Simone:
Hi lieve Caar, wat een prachtig, eerlijk, beeldend verslag weer. Zalig om te lezen en zo mee te leven met alles wat je daar meemaakt. Zo mooi om je verwondering te lezen over hoe dingen daar geregeld zijn en te lezen hoe je met heel je zijn betrokken bent bij de kinderen en het team van het Rescue Centre. Ik ben trots op jou, dat je je zo inzet voor en verbind met dit prachtige doel. Kus, Simone
-
21 December 2016 - 18:53
Frank:
Hoi carin, sandor had me al eerder gesegd dat je was vertrokken en nu had hij de verslagen naar mijn computer doorgestuurd. Dus ik was heel nieuwsgierig om te lezen hoe je het maakt. Zo te zien gebeuren er vreselijk veel dingen en is het een komen en gaan van kinderen. Je hebt al snel een band als je met elkaar leeft. Heel anders dan die uur contacten waarin je steeds weer loslaat voor een weekje of zo. Ik blijf zo af en toe je verslagen volgen en zal ook weer een iets terug schrijven. Het is toch heel fijn om contact te houden (met thuis). Liefs van frank. -
21 December 2016 - 22:48
Hond:
Lieve Cathy,
Nu pas tijd om uitgebreid je update te lezen. Wat schrijf je levendig, kan het zo voor me zien! zo fijn dat je alles uitgebreid deelt!
Ben super super trots op jou! Dikke xxxx ook van Len en de kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley