Merry Christmas
Blijf op de hoogte en volg Carin
26 December 2016 | Kenia, Shimo la Tewa
Afgelopen week heeft vooral in het teken gestaan van de voorbereidingen voor de Kerst. Dat is hier dus ook een happening, maar dan geheel anders dan in Nederland. Er zijn wel lichtjes buiten maar dan vooral bij grote supermarkten en hotels. Tussen het stof en de palmen blijft het toch een beetje een gek gezicht moet ik zeggen. Lina was druk met boodschappen doen voor Kerst, het wordt een dag waarop vlees op het menu staat. Normaal eten we vegetarisch, op de small fish na die af en toe het menu haalt. Ik ben benieuwd, het is namelijk elke keer weer verrukkelijk wat er uit die keuken komt en uiteraard niets uit een zakje. En als je dan ziet hoe ze het klaarmaken, met zulke primitieve middelen!! Jullie weten dat ik sowieso geen kok ben, maar hier zou Heleen ook van onder de indruk zijn. Respect Ladies!
Ik heb mijn bijdrage geleverd door voor de kinderen weer mijn heil te zoeken op pinterest voor een ‘’niet-al-te-moeilijk-anders-kan-carin-het-zelf-niet-maken-kerstknutselwerkje’ haha en dat is gelukt! We waren allemaal trots op onze sneeuwmannen (het idee van sneeuw hier is overigens absurd, behalve dan dat beetje wat nog op de Kilimanjaro ligt). We hebben ook nog papieren bloemen gemaakt voor buiten, want Zainabu, één van de huismoeders had bedacht dat de buitenboel ook wat opgeleukt moest worden. Dus heb ik ’s avonds thuis zelf even geoefend en dat viel gelukkig niet tegen. Heb mijn proefbloem aan Sue gegeven, mijn huisbazin, en ze was er erg blij mee. Kijk aan!
Verder kreeg ik deze week onverwacht van mijn nieuwe overburen een bericht dat ze het project wilden steunen en vroegen om mijn rekeningnummer! Hoe gaaf is dat! Dankjewel Hester en Carl. We hebben er in elk geval 7 paar schoenen van gekocht waar de kinderen SUPERBLIJ mee zijn en dat net voor de Kerst!! Ik dacht dat het voor de mis op Kerstavond was, maar nee… de schoenen moesten bewaard voor Kerstdag. Het is hier namelijk ongeveer de essentie van Kerst - niet helemaal waar natuurlijk, mensen gaan ook naar de kerk – maar een absoluut hoogtepunt van de dag is dat je in je goeie kloffie naar het strand gaat om een uur of 4 als de ergste hitte voorbij is en dat je dan beetje heen en weer gaat flaneren, of zelf met jurk en al de zee inlopen, maakt allemaal niet uit. Ik miste Ruben met zijn camera, want die zou zeker weten absoluut fantastische plaatjes hebben geschoten, het was zo’n fleurige boel; nu moeten jullie het doen met wat ik ervan gebakken heb. Afijn, voor de kinderen dus een hoogtepunt dat we op Kerst naar het strand gingen MET nieuwe schoenen. Onderweg in het busje zaten ze allemaal uitgelaten keihard te zingen van blijdschap. Voor deze kinderen geldt trouwens dat ze nu dus überhaupt 1 paar schoenen hebben, verder lopen ze op slippers en dan ook nog eens op slippers die ik bijvoorbeeld weggedaan heb….
Voor de staf wilde ik ook graag iets kopen dus vroeg aan Jay en Arnold, echte Kenianen, wat een goed cadeau zou zijn. Toch enigszins verbaasd was ik toen dit het antwoord was: koop 2 kg rijst, 2 kg suiker, 2 kg bloem en een fles zonnebloemolie. Wauw dat had ik zelf niet bedacht, maar ik heb naar ze geluisterd en inderdaad, het personeel was er erg blij mee! Voor de dames nog een armbandje erbij wat ik weer van Laurens had meegekregen (Thanx Lau!) en dat viel overigens ook in zeer goede aarde (eerst een hoop gegil en gedans, daarna veel gekroel en gekus hihi).
Toen ik overigens gisteren bij het Rescue Centre aankwam kreeg ik een kerstontbijt voorgeschoteld wat ik niet snel zal vergeten… een soort hachee met chapati en een paar donutachtige dingen met thee waar o.a. gember in zat en nog een stel andere kruiden. Ontzettend lekker dat wel!!!
’s Ochtends heb ik met de kinderen allerlei spelletjes gedaan. Ik had UNO meegenomen en het is grappig om te zien dat ze dan hun eigen spel ervan maken. Toen ik had uitgelegd hoe wij het in NL spelen waren ze daar wel enthousiast over en doen ze het nu ook op die manier. Ook het doorgeven van de ballon afwisselend tussen knieën en hoofd/schouder werd gewaardeerd. Maar favoriet was toch wel het bekijken van een aantal voorwerpen waarna ik er een theedoek overheen legde en dan iedereen laten opschrijven wat eronder ligt (pa, met dank aan jouw inspiratie van vroegere kinderfeestjes!).
Verder had ik nog een uitnodiging deze week om met de onderburen en Sue en Arnold naar het strand te gaan voor supper. Deze keer werd een enorme Kingfish meegesjouwd die daar weer ter plekke voor ons werd bereid. Was erg lekker en ook erg gezellig. Zoals je ziet, ik verveel me hier geen seconde!
Moet overigens tot slot nog wel even kwijt dat het af en toe toch ook best pittig is om hier te zijn. Vooral op momenten dat ik tot me door laat dringen wat er hier eigenlijk allemaal gebeurt. Twee dagen voor kerst zijn er weer 2 kinderen in het RC gekomen: Baraka en Bahati, jongetje van 7, meisje van 3, broer en zus. Moeder heeft aids en ligt in het ziekenhuis met enorm beschadigde voeten. Heb foto’s gezien en dat zag er griezelig uit, grote wonden op beide onderbenen en voeten. Het is niet duidelijk of de moeder het gaat overleven. Ook is niet duidelijk of er een vader bekend is, of andere familieleden. Tot die tijd zijn de kinderen nu dus bij ons. Als klap op de vuurpijl bleek Baraka gisteren ook nog eens Malaria te hebben… Merry Christmas… jaja…
William Mgange, de ‘vader’ van het project zei tegen me: als je hier wilt werken moet je schokbestendig zijn. Hij heeft gelijk.
Dikke zoen en tot gauw!
Carin
Ik heb mijn bijdrage geleverd door voor de kinderen weer mijn heil te zoeken op pinterest voor een ‘’niet-al-te-moeilijk-anders-kan-carin-het-zelf-niet-maken-kerstknutselwerkje’ haha en dat is gelukt! We waren allemaal trots op onze sneeuwmannen (het idee van sneeuw hier is overigens absurd, behalve dan dat beetje wat nog op de Kilimanjaro ligt). We hebben ook nog papieren bloemen gemaakt voor buiten, want Zainabu, één van de huismoeders had bedacht dat de buitenboel ook wat opgeleukt moest worden. Dus heb ik ’s avonds thuis zelf even geoefend en dat viel gelukkig niet tegen. Heb mijn proefbloem aan Sue gegeven, mijn huisbazin, en ze was er erg blij mee. Kijk aan!
Verder kreeg ik deze week onverwacht van mijn nieuwe overburen een bericht dat ze het project wilden steunen en vroegen om mijn rekeningnummer! Hoe gaaf is dat! Dankjewel Hester en Carl. We hebben er in elk geval 7 paar schoenen van gekocht waar de kinderen SUPERBLIJ mee zijn en dat net voor de Kerst!! Ik dacht dat het voor de mis op Kerstavond was, maar nee… de schoenen moesten bewaard voor Kerstdag. Het is hier namelijk ongeveer de essentie van Kerst - niet helemaal waar natuurlijk, mensen gaan ook naar de kerk – maar een absoluut hoogtepunt van de dag is dat je in je goeie kloffie naar het strand gaat om een uur of 4 als de ergste hitte voorbij is en dat je dan beetje heen en weer gaat flaneren, of zelf met jurk en al de zee inlopen, maakt allemaal niet uit. Ik miste Ruben met zijn camera, want die zou zeker weten absoluut fantastische plaatjes hebben geschoten, het was zo’n fleurige boel; nu moeten jullie het doen met wat ik ervan gebakken heb. Afijn, voor de kinderen dus een hoogtepunt dat we op Kerst naar het strand gingen MET nieuwe schoenen. Onderweg in het busje zaten ze allemaal uitgelaten keihard te zingen van blijdschap. Voor deze kinderen geldt trouwens dat ze nu dus überhaupt 1 paar schoenen hebben, verder lopen ze op slippers en dan ook nog eens op slippers die ik bijvoorbeeld weggedaan heb….
Voor de staf wilde ik ook graag iets kopen dus vroeg aan Jay en Arnold, echte Kenianen, wat een goed cadeau zou zijn. Toch enigszins verbaasd was ik toen dit het antwoord was: koop 2 kg rijst, 2 kg suiker, 2 kg bloem en een fles zonnebloemolie. Wauw dat had ik zelf niet bedacht, maar ik heb naar ze geluisterd en inderdaad, het personeel was er erg blij mee! Voor de dames nog een armbandje erbij wat ik weer van Laurens had meegekregen (Thanx Lau!) en dat viel overigens ook in zeer goede aarde (eerst een hoop gegil en gedans, daarna veel gekroel en gekus hihi).
Toen ik overigens gisteren bij het Rescue Centre aankwam kreeg ik een kerstontbijt voorgeschoteld wat ik niet snel zal vergeten… een soort hachee met chapati en een paar donutachtige dingen met thee waar o.a. gember in zat en nog een stel andere kruiden. Ontzettend lekker dat wel!!!
’s Ochtends heb ik met de kinderen allerlei spelletjes gedaan. Ik had UNO meegenomen en het is grappig om te zien dat ze dan hun eigen spel ervan maken. Toen ik had uitgelegd hoe wij het in NL spelen waren ze daar wel enthousiast over en doen ze het nu ook op die manier. Ook het doorgeven van de ballon afwisselend tussen knieën en hoofd/schouder werd gewaardeerd. Maar favoriet was toch wel het bekijken van een aantal voorwerpen waarna ik er een theedoek overheen legde en dan iedereen laten opschrijven wat eronder ligt (pa, met dank aan jouw inspiratie van vroegere kinderfeestjes!).
Verder had ik nog een uitnodiging deze week om met de onderburen en Sue en Arnold naar het strand te gaan voor supper. Deze keer werd een enorme Kingfish meegesjouwd die daar weer ter plekke voor ons werd bereid. Was erg lekker en ook erg gezellig. Zoals je ziet, ik verveel me hier geen seconde!
Moet overigens tot slot nog wel even kwijt dat het af en toe toch ook best pittig is om hier te zijn. Vooral op momenten dat ik tot me door laat dringen wat er hier eigenlijk allemaal gebeurt. Twee dagen voor kerst zijn er weer 2 kinderen in het RC gekomen: Baraka en Bahati, jongetje van 7, meisje van 3, broer en zus. Moeder heeft aids en ligt in het ziekenhuis met enorm beschadigde voeten. Heb foto’s gezien en dat zag er griezelig uit, grote wonden op beide onderbenen en voeten. Het is niet duidelijk of de moeder het gaat overleven. Ook is niet duidelijk of er een vader bekend is, of andere familieleden. Tot die tijd zijn de kinderen nu dus bij ons. Als klap op de vuurpijl bleek Baraka gisteren ook nog eens Malaria te hebben… Merry Christmas… jaja…
William Mgange, de ‘vader’ van het project zei tegen me: als je hier wilt werken moet je schokbestendig zijn. Hij heeft gelijk.
Dikke zoen en tot gauw!
Carin
-
26 December 2016 - 08:09
Dea:
Goed bezig Carin...Keep it cool!
En weet ik wie jouw nieuwe overburen zijn...weet ik nl. via mijn broer..ra, ra, hoor je wel als je weer terug bent.
liefs en ook een beetje sterkte met alles. -
26 December 2016 - 09:04
Jelle:
Ha Carin. Merry Christmas nog (mag dat nog op tweede kerstdag?) en in ieder geval een heel goed 2017 gewenst. Je hebt in ieder geval alvast één van je dromen waargemaakt door waar je nu bent! We zijn benieuwd naar je verdere verhalen.
Gr Jelle en Diane -
26 December 2016 - 12:12
Ans:
Wauw, Carin! Wat een kerst en wat een verhalen! Zo zijn we er toch een beetje bij! Nog een fijne tweede kerstdag en een dikke knuffel! -
26 December 2016 - 14:42
Jeannette :
Hoi Carin ,
Bedankt voor je verhaal,
Er weer van genoten ....... Leuk he om de kinderen zo blij te zien met een kleinigheidje
Gaan straks naar Carlo en Sandra eten samen met Bianca!
Gezellie!
Lieve Carin succes met alles wat je onderneemt!
Big Hug
Jos & Jeannette
Pootje van Jimmy
-
26 December 2016 - 17:21
Marianne Hellendoorn:
Dag lieverd, wat heerlijk dat we je zojuist weer even lekker lang gesproken hebben! Top dat het zo goed gaat en dat je er zo van geniet! Niet te geloven dat je daar Albert ontmoet!!! Doe hem in ieder geval de hartelijke groeten van me en geef hem een big hug! Zou zo wel even naar je toe willen vliegen!! Hoop dat het je nog lukt om de foto's op de site te plaatsen. Dikke, dikke knuffel! Love you! xxx (moedertje) -
27 December 2016 - 10:45
T Heleen:
Ha lieverd, mooi om zo even om een hoekje te kunnen kijken! Wat een hoop indrukken doe je weer op en wat bijzonder dat je daar zoveel mag betekenen. Hier is kerst weer achter de rug. Mooie dagen, dat wel, maar.... Op naar oud en nieuw. Hebben ze daar een alternatief voor de oliebollen? Dikke hug en love you, tante
-
27 December 2016 - 11:10
Hedwig:
Wat heerlijk om je verhalen te lezen Deze Kerst zal in je geheugen gegrift staan! Crea bezig hoor! Benieuwd hoe Oud&Nieuw gaat daar. Fijn dat je op deze manier echt iets kan betekenen voor de kinderen die het niet makkelijk hebben. Dikke hug! -
28 December 2016 - 21:20
Aad:
Hoi Carin
Met grote interesse en respect heb ik weer je verslagen gelezen. .Geweldig wat je daar allemaal doet en beleeft. Als je hier in Holland met elkaar de Kerstdagen invulling geeft dan is dat weliswaar ook fijn maar wat jij doet is daadwerkelijk ter plekke je inzetten voor kinderen en mensen in noodsituaties. Eerst dan bellef je volgens mij wat mensen ten diepste voor elkaar kunnen betekenen.
Leuk die Kerstviering aan het strand !
Ik ben hier nu aan de laatste loodjes bezig voor een project met de vluchtelingen die in Schiedam zijn gekomen. De uitvoering zal op zaterdag 11 februari zijn. ook fijn en mooi om te doen . Kernpunt hierbij is de ontmoeting tussen mensen. Verder zit er van alles in nog wat in om op een speelse wijze toch goed met elkaar in contact te kunnen komen. ( zang-dans-gedichten uit...kleding-posters-instrumenten-verhalen uit..etc )
Ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal over Oud en Nieuw !
Met lieve groet van Joke en Aad -
30 December 2016 - 15:37
Piertje Ykema:
Lieve Carin, heb je net "gevonden" op deze site, wat een belevenissen daar, fijn om te lezen
wat je allemaal doet en meemaakt! Een goede tijd daar en ik blijf je zeker volgen!
Lieve groet van ons -
01 Januari 2017 - 12:27
Aad:
Have a good and blessing year!!!
Joke en aad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
