Go deep
Blijf op de hoogte en volg Carin
26 Januari 2017 | Kenia, Shimo la Tewa
Go deep....
Afgelopen week was best een moeilijke week eerlijk gezged. Alsof er een punt van verzadiging bereikt was van emotionele indrukken die ik kan händelen (schrijf je dat zo?)... het gaat maar door. Gelukkig heb ik Sue als huisbaas, een vrouw en dan ook nog eens een europese vrouw, dus daar heb ik lekker mijn hart bij kunnen luchten.
Vandaag zijn we met Amani naar een huidspecialist geweest in Mombasa. Ik had al een tijdje geen goed gevoel bij zijn medicatie en had via Arnold (getrouwd met Sue) gehoord van deze specialist. Had het al eerder aangegeven in het Rescue Centre (RC) maar ze wilden de behandeling bij de dokter in Mtwapa voortzetten. Die had de diagnose psioriasis gesteld. Gisteren zag ik allerlei blaren op Amani's huid en open wonden, dus heb ik toch aangedrongen om naar deze arts te gaan. Toen hij vanmorgen lag te zweten en te rillen in zijn bed vond het management nu ook tijd om te gaan. Het RC is niet ingesteld op zieke kindeen, dus het budget is ontoereikend. Gelukkig kon ik aanbieden om de rekening te betalen (dank aan ieder die financieel heeft bijgedragen). Amani was zo verzwakt dat ik hem vanuit z'n bed naar de auto heb moeten dragen...toen hij onderweg ook nog moest spugen had ik erg met hem te doen. Toen we aan de beurt waren (je kan geen afspraak maken) zei de arts al snel dat het helemaal geen psioriasis is en dat tweederde van de medicatie die hij gebruikte absoluut niks voor hem deed...... hij heeft een biopt genomen en woensdag kunnen we bellen voor de diagnose. Hij heeft wel alvast wat medicatie en zalf voorgeschreven dus daar konden we meteen mee beginnen! Ik ben opgelucht dat er nu adequate hulp komt, maar ook gefrustreerd dat deze jongen dus al maanden de verkeerde behandeling kreeg en erg heeft geleden. Ondanks dat is hij altijd lief en opgewekt! Ik neem mijn pet voor hem af.
En morgen wacht ons weer een emotionele dag. Dan nemen we afscheid van Dorkas. Zij is het langst in het RC, bijna twee jaar nu... ze was misbruikt door de vriend van haar moeder en kon daarom niet thuis wonen. Inmiddels is deze man weer van het toneel verdwenen, dus is er geen reden meer om Dorkas in het RC te houden. Maar moeder is in deze twee jaar niet 1 keer bij haar dochter op beoek geweest, terwijl ze een dorp verderop woont!! Ze was wel verhuisd in de tussentijd dus het was nog even lastig om haar te vinden, maar een oude buurman was bereid om met ons mee te rijden naar haar huidige woning. Moeder leek geschokt om haar dochter te zien, gaat uiteindelijk wel akkoord met het feit dat Dorkas weer thuis komt wonen, maar je begrijpt dat Dorkas er niet bijster veel zin in heeft.... en wij zullen haar ook erg missen, ze had zich ontpopt als een hele goede huishoudelijke hulpen ook heel lief en sociaal voor de andere kinderen! Doet dus ook weer zeer om haar te laten gaan...
Verder begint de hele verkiezingsstrijd voor de presidentsverkiezing (augustus) al langzaam op gang te komen. Deze week was er een parlementslid die alle vrouwen oproept om geen seks te hebben met hun man, als deze geen stembiljet heeft??!!! Ik zie het verband niet echt, of beter gezegd 'echt niet'... en ook de toegang tot een matatu (bus) kan je ontzegd worden als je geen stemkaart kan laten zien. Zo ver is het nu nog niet, maar het gedoe begint dus al langzaam. Sue gaat straks zelfs het land uit omdat Arnold niet wil dat zij in Kenia is tijdens de verkiezingen... kan je nagaan!
En zo zou ik nog wel een hele avond kunnen typen over van alles en nog wat, wat er hier gebeurt.. ook hele leuke dingen - maar dat doe ik niet :) ik heb m'n nachtrust hard nodig, dus ik zeg Lala Salama!
Carin
Ps ik ben overigens nog steeds ontzettend blij hoor om hier te zijn!
Afgelopen week was best een moeilijke week eerlijk gezged. Alsof er een punt van verzadiging bereikt was van emotionele indrukken die ik kan händelen (schrijf je dat zo?)... het gaat maar door. Gelukkig heb ik Sue als huisbaas, een vrouw en dan ook nog eens een europese vrouw, dus daar heb ik lekker mijn hart bij kunnen luchten.
Vandaag zijn we met Amani naar een huidspecialist geweest in Mombasa. Ik had al een tijdje geen goed gevoel bij zijn medicatie en had via Arnold (getrouwd met Sue) gehoord van deze specialist. Had het al eerder aangegeven in het Rescue Centre (RC) maar ze wilden de behandeling bij de dokter in Mtwapa voortzetten. Die had de diagnose psioriasis gesteld. Gisteren zag ik allerlei blaren op Amani's huid en open wonden, dus heb ik toch aangedrongen om naar deze arts te gaan. Toen hij vanmorgen lag te zweten en te rillen in zijn bed vond het management nu ook tijd om te gaan. Het RC is niet ingesteld op zieke kindeen, dus het budget is ontoereikend. Gelukkig kon ik aanbieden om de rekening te betalen (dank aan ieder die financieel heeft bijgedragen). Amani was zo verzwakt dat ik hem vanuit z'n bed naar de auto heb moeten dragen...toen hij onderweg ook nog moest spugen had ik erg met hem te doen. Toen we aan de beurt waren (je kan geen afspraak maken) zei de arts al snel dat het helemaal geen psioriasis is en dat tweederde van de medicatie die hij gebruikte absoluut niks voor hem deed...... hij heeft een biopt genomen en woensdag kunnen we bellen voor de diagnose. Hij heeft wel alvast wat medicatie en zalf voorgeschreven dus daar konden we meteen mee beginnen! Ik ben opgelucht dat er nu adequate hulp komt, maar ook gefrustreerd dat deze jongen dus al maanden de verkeerde behandeling kreeg en erg heeft geleden. Ondanks dat is hij altijd lief en opgewekt! Ik neem mijn pet voor hem af.
En morgen wacht ons weer een emotionele dag. Dan nemen we afscheid van Dorkas. Zij is het langst in het RC, bijna twee jaar nu... ze was misbruikt door de vriend van haar moeder en kon daarom niet thuis wonen. Inmiddels is deze man weer van het toneel verdwenen, dus is er geen reden meer om Dorkas in het RC te houden. Maar moeder is in deze twee jaar niet 1 keer bij haar dochter op beoek geweest, terwijl ze een dorp verderop woont!! Ze was wel verhuisd in de tussentijd dus het was nog even lastig om haar te vinden, maar een oude buurman was bereid om met ons mee te rijden naar haar huidige woning. Moeder leek geschokt om haar dochter te zien, gaat uiteindelijk wel akkoord met het feit dat Dorkas weer thuis komt wonen, maar je begrijpt dat Dorkas er niet bijster veel zin in heeft.... en wij zullen haar ook erg missen, ze had zich ontpopt als een hele goede huishoudelijke hulpen ook heel lief en sociaal voor de andere kinderen! Doet dus ook weer zeer om haar te laten gaan...
Verder begint de hele verkiezingsstrijd voor de presidentsverkiezing (augustus) al langzaam op gang te komen. Deze week was er een parlementslid die alle vrouwen oproept om geen seks te hebben met hun man, als deze geen stembiljet heeft??!!! Ik zie het verband niet echt, of beter gezegd 'echt niet'... en ook de toegang tot een matatu (bus) kan je ontzegd worden als je geen stemkaart kan laten zien. Zo ver is het nu nog niet, maar het gedoe begint dus al langzaam. Sue gaat straks zelfs het land uit omdat Arnold niet wil dat zij in Kenia is tijdens de verkiezingen... kan je nagaan!
En zo zou ik nog wel een hele avond kunnen typen over van alles en nog wat, wat er hier gebeurt.. ook hele leuke dingen - maar dat doe ik niet :) ik heb m'n nachtrust hard nodig, dus ik zeg Lala Salama!
Carin
Ps ik ben overigens nog steeds ontzettend blij hoor om hier te zijn!
-
26 Januari 2017 - 20:06
Wil:
-
26 Januari 2017 - 20:07
Wil:
Dat waren dus zoenen haha -
26 Januari 2017 - 23:11
Heleen:
We hebben hier binnenkort ook verkiezingen ..... ik zal het eens voorstellen aan Robert. Ook al snap ik het verband ook niet helemaal misschien zit er toch een goede reden achter. We blijven tenslotte allebei blond he! -
27 Januari 2017 - 09:03
SAns Lagerwaart:
Lieve Carin, wat een plezier en wat een emoties!
Wij zijn 3 keer in Oekraïne geweest in "ons" kindertehuis en ik snap je wel!
En wat goed dat jij door gezet hebt om met die jongen naar een goede dokter te gaan.
En dan Dorkas! Ook weer zo'n verhaal.
En dat moet jij maar weer verwerken en er mee om gaan!
Ik wens je onwijs veel Kracht en Liefde toe meid! Je kan niet de hele wereld veranderen, maar wel een heel klein stukje aarde, want wat jij nu zaait, zal ooit geoogst worden.
Dikke kus voor jou en het team!
Dank je wel voor de foto's op Facebook. 1 van de redenen waarom ik toch Facebook houd!
xxxxxx Eric en Ans.xxxxxxx -
27 Januari 2017 - 12:26
Regine:
Hoi Carin,
Sterkte met de ups en down. Je doet kijkhard je best om ze te helpen.
Zoek ook voldoende rust en geniet van de goede momenten.
Kus,
Régine -
27 Januari 2017 - 13:25
Marianne Hellendoorn:
Daq lieverd, moest bijna huilen van je verhaal over Amani en ook van Dorkas. Wat een zegen dat jij kan betalen voor zijn behandeling. Dan word ik me er ook steeds meer van bewust hoe dankbaar wij kunnen zijn dat we in dit land leven! Ik ben heel trots op je en begrijp ook dat je soms in een achtbaan zit met al die emoties!! Gelukkig dat Sue er is!
Dikke knuffel en heel veel liefs!
xxxxxmams. -
27 Januari 2017 - 20:35
Cili:
Hoi Carin
Heel erg leuk van je te horen !!!! Ik mis Kenya en de kinderen . Geweldig dat Amani
naar de huidarts is geweest hopen dat het beter met hem gaat , hij is zo ontzettend
lief . Ik kijk heel veel het dansfilmpje van jullie , daar staat iedereen zo blij op .
Bij Dorkas heb ik ook dubbele gevoelens met zo'n moeder , laten we hopen dat ze het
red in haar leven .
Ik wens je nog een fijne tijd en veel liefs van Cili -
28 Januari 2017 - 08:24
Dea:
Lieve Carin,
Indrukwekkend verslag weer.
Lief en leed gaan vaak hand in hand, in ons eigen leventje en op deze planeet.
Je maakt wel het verschil hè door er te zijn voor je medemens daar.
Goed om te weten dat je bij Sue een klankbord hebt.
Bekijk, indien mogelijk, wat per dag haalbaar is voor je en op tijd rust nemen.
Dag hoor, liefs en tot een volgende keer. -
29 Januari 2017 - 11:38
Fokke:
Lieve Caat, mocht jou soms het gevoel van "de druppel op de gloeiende plaat" overkomen, laat het dan regelmatig flink sissen Daar ben je al mee bezig en jij kunt dat. Je zult maar op de plek zijn waar de druppel valt...Dikke zoen. -
29 Januari 2017 - 22:21
Hond:
Lieve Cathy, heel indrukwekkend hoe je alles beschrijft! Ik blijf het zeggen: wat ben jij tot zegen daar! Zo trots op jou!! Dikke xxxx ook van len
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
