Poa kabisa
Blijf op de hoogte en volg Carin
21 Oktober 2018 | Tanzania, Zanzibar Island
7 oktober – 21 oktober
En weer twee weken voorbij.
Vandaag (14 oktober) regent het al de hele dag.. en het is al half 12.
Ik vind het niet erg, want ik ben toch een beetje brak. Gisterenavond ben ik met Eleanor (van de Rotary) mee geweest naar Zanzibar Gourmet, een event waarbij de beste chefs van het eiland met elkaar een verrukkelijk 7-gangen diner bereiden. Er was zelfs een kok met een ster! Inclusief wijnen…. Op een prachtige locatie, erg chique allemaal. (Gelukkig had ik op het laatste moment nog een paar pumps in mijn koffer gesmeten, die kwamen nu goed van pas!)
Van de week weer van alles meegemaakt. Het begon op maandag al goed, aan het begin van de les maak ik een vreemde beweging met mijn been en vervolgens hoor ik een onheilspellend geluid van scheurende stof. Als ik naar beneden kijk, weet ik dat het behoorlijk mis is… Gelukkig heb ik een ruimvallend shirt aan waarmee ik de boel kan bedekken, maar toch, je voelt je niet prettig. En het is uitgerekend ook de dag dat we met Sadiq mee naar huis zouden gaan om zijn vrouw, dochter en moeder en nog wat neefjes/nichtjes/buurtkinderen te ontmoeten. En ja hoor, ik dacht het al: deze mensen hebben geen stoelen in huis, maar een kleed op de grond waar je dan op mag plaatsnemen. Uiteraard probeer ik zo snel mogelijk zo te gaan zitten dat de scheur niet opvalt, maar vervolgens zie ik om me heen dat bijna iedereen wel gaten en scheuren heeft in zijn/haar kleding. Dat is Afrika.
Toch ga ik naar de kleermaker om de scheur weg te werken, wat hij ook meer dan fantastisch doet, echt onzichtbaar (en het was niet alleen de naad die gescheurd was!) en dat voor het bedrag van € 1,14 haha. Er is nog een klant in de ‘ winkel’ (keet) en die blijkt teacher te zijn op de school bij mij verderop in de straat en zij woont ook op de hoek en is al lang op zoek naar een ‘ mzungu’ om Swahili aan te leren… ik ben dus nu haar student. Ik heb er inmiddels 2 lessen op zitten en kan er nu een paar zinnetjes uit gooien waardoor het echt lijkt alsof ik Swahili spreek… Uiteraard val ik volledig door de mand als ze dan ook ineens terug gaan praten. Samen met het lesgeven en voorbereiden is het best een volle week, dus ik was blij dat ik vrijdag ook echt vrij was. Samen met Farah, een andere vrijwilliger die hier even is en met wie ik het goed kan vinden, naar Kendwa gereden, meer in het Noorden van Zanzibar en daar heerlijk een dag geluierd op een strandbed en vooral in de oceaan, omdat het behoorlijk pittig fikheet was.
En gisteren hadden we een excursie gepland voor Safari English Club. Met dank aan W&J die dit gesponsord hebben!!! We besloten om de kids mee te nemen naar Practical Permaculture Institute, een eco-vriendelijke, self sustainable farm voor een rondleiding. Maandag vertelden we het in de klas en iedereen ging helemaal uit zijn bol! We zeiden dat ze het thuis moesten vragen of hun ouders akkoord waren en toen zei Khamis: o, ik heb het mijn ouders al verteld. Haha lekker joch. Dus gisteren met 60 (!) kinderen op pad. We hadden 2 bussen gehuurd en emmers met pilau en rijst en papieren bordjes. Ik moet zeggen, ze waren opmerkelijk rustig, gedroegen zich keurig en waren erg geïnteresseerd in wat er gezegd werd. Je kunt goed merken dat ook de kids hier een flink stuk dichter bij de natuur leven dan wij, maar toch hoorden ze veel dingen die ze nog niet wisten. Zelfs de urine wordt gebruikt om de bananenbomen mee te voeden, daar schijnen ze goed van te groeien (en vandaar dat bananen geel zijn natuurlijk haha en er was een heuse ‘lipstick tree’ die vooral door de meisjes interessant gevonden werd en ineens liep iedereen met oranje lippen rond… Na de lunch hebben we de kinderen nog even meegenomen naar een soort speeltuin, waar ze ook gretig op alle wip-wap’s klommen, terwijl je zou denken dat ze daar al veel te oud voor zijn… Toen ze weer naar huis gingen was iedereen het erover eens: op een schaal van 1-10 was deze dag een 10 waard! En ik moet zeggen: als je al die blije snoetjes ziet maakt het jezelf ook blij. Wel waren we er allemaal moe van geworden, dus bij thuiskomst ben ik gauw op de fiets gesprongen naar mijn favoriete plek om de zonsondergang te bekijken, iets waar ik nooit genoeg van krijg.
Uwe na siku jema na tutaonana tena
(have a good day en tot de volgende keer)
-
21 Oktober 2018 - 07:45
Ans:
Wat een mooi verhaal weer, lieve Carin!
Je zal je niet vervelen.
Veel plezier met Sas & Co komende week! -
21 Oktober 2018 - 11:13
Coobs:
Stoer wijf! -
21 Oktober 2018 - 14:48
Helene Hoogervorst:
Wat een mooie avonturen, heerlijk om zo lezend een beetje mee te genieten.
Take care
X -
21 Oktober 2018 - 15:02
Jeannette:
Lieve Carin ,
Wat een dankbaar werk mag je doen met de kinderen !
Heb zo,n respect voor je !
Zo gaaf om je te volgen !
Tot je volgende bericht
Houden van je
Zegen J en J en J.
X X X van -
21 Oktober 2018 - 16:15
Jelle Struik:
Toen ik las over een scheurend geluid bij je been dacht ik direct: enkelband afgescheurd.. Zal wel beroepsdeformatie zijn :) Ik blijf je volgen! -
22 Oktober 2018 - 03:24
Dea:
Bewondering voor je Carin hoe jij je leven vorm en inhoud geeft! Zal heus niet altijd eenvoudig zijn. Wat heb je weer leuk verslag gedaan van je belevenissen! liefs -
22 Oktober 2018 - 06:57
Simone :
Wat zalig om je verslag te lezen, lieve Caar. Volgens mij heb je de gezochte balans gevonden. Ik heb zo'n bewondering voor je creativiteit, aanpassingsvermogen en humor. Je bent een topper! X -
22 Oktober 2018 - 16:41
Hans:
Hi Caar, wat maak je prachtige dingen mee. Sla ze op in je hart. Verrijk jezelf met volle ervaringen en deel de vruchten ervan met je dierbaren!
Hans -
22 Oktober 2018 - 17:19
Aad:
Lieve Carin, je maakt inderdaad hele prachtige dingen mee en die zal je niet gauw vergeten.
Voorlopig eet ik geen bananen meer!!
Mijn advies, blijf genieten.
Aad -
25 Oktober 2018 - 10:29
Lia Van Der Weijden:
He lieverd, wat een prachtige ervaring moet dat zijn. Je geeft liefde en krijgt een veelvoud terug. Kus en liefs van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
